Chrzest święty jest pierwszym sakramentem, jakiego udziela się w Kościele katolickim. Można powiedzieć, że jest on niejako „bramą” prowadzącą do przyjmowania innych sakramentów. Bez ważnie udzielonego chrztu nie można przyjąć ważnie żadnego innego sakramentu. Jest to sakrament, którego udziela się tylko raz w życiu. Pozostawia on na ochrzczonym niezatarte znamię, dlatego chrztu świętego nie można po jego udzieleniu odwołać ani unieważnić. Na zawsze pozostaje się osobą ochrzczoną. Stąd decyzja o chrzcie świętym, którą zazwyczaj podejmują rodzice małego dziecka, jest bardzo odpowiedzialna. Przez swoją decyzję rodzice wprowadzają dziecko we wspólnotę ochrzczonych. Muszą zatem zdawać sobie sprawę z powagi wydarzenia i konsekwencji jakie z niego wynikają.
Aby ochrzcić dziecko wystarczy zgoda jednego z rodziców lub prawnego opiekuna, gdy są takie okoliczności – chrztu dziecka nie może zatem zgłosić babcia lub dziadek, jeśli nie są prawnymi opiekunami. Chcąc ochrzcić dziecko należy udać się do kancelarii parafialnej. Tam trzeba przedstawić akt urodzenia dziecka wraz z własnym dowodem tożsamości. W naszej parafii sakrament chrztu jest udzielany w III sobotę miesiąca podczas Mszy św. niedzielnej o godz. 17:00. W kancelarii parafialnej należy z duszpasterzem ustalić termin chrztu, a także podać dane rodziców chrzestnych (imię, nazwisko, adres, wiek). Można wybrać dwoje rodziców chrzestnych albo tylko jednego lub jedną – tzn. że rodzicami chrzestnymi mogą być albo mężczyzna i kobieta albo tylko kobieta lub tylko mężczyzna, nie natomiast dwóch mężczyzn lub dwie kobiety. Należy pamiętać, że rodzice chrzestni powinni posiadać dobrą opinię w kwestiach wiary i moralności. Jeżeli rodzice chrzestni pochodzą z innej parafii niż parafia chrztu w kancelarii należy przedstawić dokument stwierdzający zdatność do podjęcia obowiązków rodzica chrzestnego. Dokument taki powinien być wystawiony przez duszpasterza z parafii zamieszkania kandydata na rodzica chrzestnego (a więc nie chodzi o parafię zameldowania ani parafię chrztu). Zgodnie z prawem kanonicznym parafianinem staje się ten, kto z zamiarem stałego pobytu zamieszkuje na terenie parafii powyżej 3 miesięcy.
